Jak zaczęłam moją małą przygodę z Ebru...
Ebru to licząca kilkaset lat tradycyjna metoda malowania na wodzie, której głównym osrodkiem rozwoju jest Turcja. Odkąd przeprowadziłam się do Turcji byłam nią bardzo zainteresowana, słyszałam o niej od innych, czasem widziałam różne prace w internecie lub telewizji. Fascynowało mnie jak to możliwe wykonywać tak piękne dzieła na tak niestabilnym materiale, jakim jest woda!
Pewnego dnia mój chłopak zabrał mnie do centrum miasta nie mówiąc gdzie idziemy, byłam podekscytowana, ponieważ uwielbiam niespodzianki! Spodziewłam się, że zabierze mnie do jakiejs fajnej restauracji lub do teatru, może kina... To gdzie dotarlismy przerosło moje oczekiwania, ponieważ była to pracownia plastyczna. Jak się okazało zapisał mnie na miesięczny kurs Ebru! Najlepszy prezent w moim życiu! :) Jestem osobą, która liczy sobie bardziej nowe doswiadczenia i kreatywne niespodzianki niż przedmioty materialne! Wszelka nowa wiedza jest bardzo mile widziana ;)
Informacje, jakie wyniosłam z pierwszej lekcji kursu:
Co nam jest potrzebne, aby tworzyć Ebru:
- Duże metalowe naczynie z wodą, najlepiej o głębokosci około 5-6cm
- Zagęstnik do wody, najczęsciej jeden z poniższych:
- traganta - lepka i twardniejąca na powietrzu wydzielina, wypływająca z pnia i gałęzi traganka gumodajnego, guma tragakantowa rozpuszcza się w wodzie, tworząc kleiste, lepkie, galaretowate roztwory;
- karagen - substancja otrzymywana z czerwonych wodorostów, surowiec spożywczy używany głównie do wytwarzania galaret i żeli.
- Drewniane pędzle z włosia końskiego (uchwyty wykonane są z drzewa różanego)
- Różnej wielkosci igly, szpikulce i specjalne grzebienie
- Pigmenty
- Kroplomierz
- Szpachla - do mieszania wody
- Żółć zwierzęca - dzięki niej farby nie mieszają się na wodzie i dobrze się rozprzestrzeniają
- Kartki papieru (najlepiej wielkosci naczynia)
- Gazety, gorszej jakosci papier
Najpierw mieszamy wodę ze specjalnym zagęszczaczem, po czym musimy odczekać kilka godzin lub dni aż mieszanina będzie gotowa do użytku. Nie może być na niej żadnych pęcherzy, musi być równomierna.
Następnie przygotowujemy farby mieszając pigmenty z wodą oraz żółcią zwierzęcą.
Za pomocą pędzla z końskiego włosia spryskujemy powierzchnię wody farbami w odpowiedniej kolejnosci.
Kształty uzyskujemy za pomocą specjalnych narzędzi, typu igły, szpikulce, grzebienie.
W tej technice bardzo łatwo uzyskać ciekawe efekty, zupełnie przez przypadek, ale z kolei wykonanie konkretnego projektu wymaga wprawnej ręki.
Skończony rysunek przenosi się bardzo delikatnie na papier lub inny materiał, tak aby obraz odbił się bez żadnych zniekształceń. Suszymy i obraz jest gotowy. Wodę oczyszczamy kartką papieru np. z gazety.
Technikę tę często określa się mianem “marmurkowania” (marbling, fr). Nazwa ta wywodzi się od podstawowego efektu jaki w prosty sposób można uzyskać – imitację marmuru.
Jako ciekawostkę wspomnę, że za czasów Imperium Osmańskiego Ebru było używane do sporządzania czeków i innych ważnych dokumentów urzędowych, ze względu na niepowtarzalnosc i niemożnosć odtworzenia danego wzoru.
Ważną cechą, pozwalającą na tworzenie Ebru jest cierpliwosć, a także ''lekka ręka'' artysty. Podczas wykonywania prac, najlepiej słuchać specjalnej muzyki, która pomoże nam się skoncentrować i odprężyć. Sztuka ta pomaga nam w wyciszeniu, odstresowaniu, poprawieniu koncetracji.
Przykładowe wykonanie Ebru oraz odpowiednią muzykę możecie obejrzeć tutaj: